De geschiedenis van drop uitgelegd
Drop bestaat al eeuwen en vindt zijn oorsprong waarschijnlijk bij de oude Grieken en Romeinen, waar het werd gebruikt als medicijn vanwege zijn slijmoplossende werking. Het werd verwerkt in hoestdranken en gebruikt tegen maagzweren. Onder de dropliefhebbers van vroeger bevonden zich Farao’s en profeten. Grote hoeveelheden drop zijn ontdekt in het graf van Farao Toetanchamon, en Egyptische hiërogliefen tonen het gebruik van drop in een populair drankje. Bekende figuren zoals Alexander de Grote, de Romeinse keizer Caesar en Brahma, de grote profeet van India, maakten gebruik van de geneeskrachtige eigenschappen van drop. In de loop der eeuwen werd drop steeds populairder, ook buiten de geneeskunde, doordat er zouten, menthol, honing, salmiak en andere smaakstoffen aan werden toegevoegd. Tegenwoordig wordt drop beschouwd als een typisch Nederlandse lekkernij, bijna net zo symbolisch voor Nederland als tulpen, windmolens en klompen.
Nederland dropland
Drop is overal in Nederland verkrijgbaar, terwijl het in de meeste zuidelijke landen niet zo bekend is. Buiten Nederland moet snoep vaak zoet en kleurrijk zijn, maar zwart en zout wordt daar meestal niet gewaardeerd. Drop wordt dan ook vooral in Nederland gemaakt. Het wordt gezegd dat Nederlanders zoveel van drop houden omdat ons land aan de kust ligt, wat verklaart waarom we ook van andere zoute dingen houden, zoals haring. Inmiddels wordt Nederlandse drop geëxporteerd naar landen over de hele wereld. Toch is het verstandig om tijdens het reizen een zakje mee te nemen, want lang niet overal is drop zo populair als bij ons.
Waar komt de naam drop vandaan?
De oorsprong van de naam "drop" is niet helemaal duidelijk. In het Engels spreekt men van "liquorice", in het Duits van "Lakritzen", en in het Frans van "réglisse", maar deze termen verwijzen naar snoepjes die weinig lijken op de drop die wij kennen. Niemand weet precies wie het woord "drop" voor het eerst gebruikte in Nederland, maar het is sindsdien een begrip geworden.
Waar wordt drop van gemaakt?
De basis van drop is de wortel van de zoethoutstruik, een plant die groeit in subtropische streken zoals Spanje, Italië en China. De zoethoutwortel zorgt voor de kenmerkende dropsmaak door glycyrrhizine, een stof die vijftig keer zoeter is dan kristalsuiker. Verder bevat drop vaak Arabische gom, een soort hars uit Acaciabomen. Tijdens de oliecrisis in 1973 was er een tekort aan Arabische gom, waarna de industrie overschakelde naar gemodificeerd zetmeel als goedkoper alternatief. Naast zoethout en gom bevat drop meestal suiker, salmiakzout en kleurstoffen zoals koolstof of karamel. Ook geur- en smaakstoffen zoals laurier, menthol, anijs, eucalyptus en honing worden toegevoegd.
Hoe wordt drop gemaakt?
Het oogsten van de zoethoutwortel gebeurt in oktober, waarna de wortels worden gedroogd en tot pulp verwerkt. Deze pulp wordt gefilterd en ingedikt tot blokdrop, dat in verschillende industrieën wordt gebruikt. In de dropfabriek wordt deze blokdrop opgelost in water en gemengd met suiker, zetmeel en gelatine. De massa wordt gekookt, afgekoeld en gemengd met de overige ingrediënten. Daarna wordt het deeg door buizen naar de gietmachine gepompt, waar het in zetmeelvormen wordt gegoten en gedroogd. De dropjes worden vervolgens van overtollig meel ontdaan en geglansd in een olie- en bijenwasbad. Zo worden de dropjes verpakt en klaargemaakt voor de verkoop.
